Het was een perfect plaatje voor de pers: voorraadzakken die zich opstapelen, hulpverleners die rijstzakken uitdelen, de laatste waterdruppels die wegvloeien. Dat was het scenario dat iedereen schetste nadat president Trump had bekendgemaakt de steun voor de Palestijnse vluchtelingenorganisatie van de VN (UNRWA) flink te beperken.
door Melody Sucharewicz
Maar het loont om verder te kijken dan dit plaatje. En dan zie je wat het werkelijke probleem van de UNRWA is – en dat is niet Trump. En ook dat de onvoorwaardelijke toestroom van Europees belastinggeld het probleem niet kan oplossen.
Wonderbaarlijke vermenigvuldiging
De financiële crisis van de UNRWA begon al ruim voordat Trump besloot de organisatie te korten. Al in augustus 2015 leed de organisatie volgens een VN-rapport aan een financieringste kort van 101 miljoen dollar en verkondigde de voorzitter van de VN dat de organisatie zo niet zou overleven. Als het tekort niet voor het einde van dat jaar zou worden aangevuld, moest het agentschap zijn activiteiten voor levensreddende maatregelen reduceren. De redding kwam door donaties van Arabische staten, én van de VS. Het jaar daarop herhaalde de crisis zich met een tekort van 74 miljoen dollar, met eveneens dezelfde sombere vooruitzichten als er geen extra geld kwam ... Het budget van de UNRWA van ruim een miljard dollar is overigens weelderig te noemen. Dat heeft twee oorzaken die bij de UNRWA zelf liggen.